Ekmek İçin…

Üniversitede birlikte çalıştığım bir öğretim görevlisi arkadaş vardı. İsimlerle kafiyeli espriler yapmadan duramazdı. İhsanoğlu’nun sloganının ve logosunun onun aklından çıktığından fena halde şüpheliyim.

Türkiye’de ortalama öğrenim süresinin 3,5 yıl olduğu söylenip duruyor. Yıllardır çağ nüfusunun tamamına yakınının okullandırıldığı istatistikleri yayınlanırken, bu nasıl becerilebiliyor, bilmiyorum. Ama İhsanoğlu’nun sloganı ve logosu, tam da ilkokul üçüncü sınıf seviyesine göre. Eh birileri, “zaten memleketin eğitim seviyesi de bu kadar” deyip de bu işi meşrulaştırmışsa, halt etmiş. İlkokul üçüncü sınıftan terk biri bile, normal şartlarda, mesela 15 yaşına gelince isimler üzerinden espriler yapmaz, yakıştırmalar üretmez.

Buğdaya gelince… Elin oğlu hızlı trenlerden, tüp geçitlerden konuşuyor, siz buğdaydan… “Memleketin en kalabalık sektörü hâlâ tarım” filan diye düşünülmüşse, yine manasız. Tarımda çalışan, karnını buğdaydan doyuran adam bile, cep telefonunu buğdaya tercih eder.

Bu memleketi hiç tanımamakta bu ısrar neden?

Ahali size oy vermiyor, aptal olduğundan değil, siz onları aptal yerine koyduğunuzdan. Bunu anlamak bu kadar zor mu? Sahi, bu kadar aptal mısınız?