Enişte

Günlerdir 15 Temmuz gecesi gerçekleşen şeyin bir üst akıl, bir küresel çete —yani gücüne güç yetiştiremeyeceğim herhangi bir özne— tarafından yapılmış olmadığını, bir tiyatro olmadığını iddia etmeye çalışıyorum.

Şimdi itiraf ediyorum, yanılmışım (!). 15 Temmuz gecesi yaşadığımız şey, bilhassa başarısız olmak üzere baştan tasarlanmış bir tiyatro olmalı.

Neden fikir değiştirdim?

Öğrendim ki, Erdoğan’ı teşebbüsten haberdar eden eniştesi imiş. MİT değil, Başbakan değil, danışmanları değil, devletin herhangi bir görevlisi değil, eniştesi… Eh, herhangi memleketin Cumhurbaşkanlığı makamında oturan şahıs memlekette vuku bulan darbe teşebbüsünden eniştesi vasıtasıyla haberdar oluyorsa, o memlekette ben bile, birkaç manga gözü kara askerle darbe yapar, pekâlâ başarılı da olurum. Malum müteşebbisler başarılı olamadıklarına göre, birileri onları önlemiş olmalı —bu şartlarda başarısızlık her şeye kadir bir özne tarafından ancak sağlanabilir.

***

Eğer ben Cumhurbaşkanı olsaydım, bir darbe teşebbüsü vuku bulsaydı ve ben teşebbüsü eniştemden öğrenseydim… Temsil ettiğim devlet denen teşkilatın düştüğü halden dehşete düşer, hicap duyardım. Bu hali benden gayrı kimse öğrenmesin diye de çabalardım.

Aksine davranan biri oturuyor Cumhurbaşkanlığı makamında.

Halimiz budur.