Sprey

İhsan Alyanak Belediye Başkanı iken, bir ara, İzmir’de ikide bir sular, elektrikler kesildi. Alyanak yağmuru ve rüzgârı bahane olarak gösterdiğinde Yeni Asır nefis bir manşet atmıştı: Yağma yağmur, esme rüzgâr, İzmir Belediyesi zor durumda.

Alyanak ne kadar masummuş. İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı makamını yıllardır işgal eden muhterem, şehri teslim alan sel hakkında “sprey kullanan ozon tabakasını deldiğini de bilecek” gibi dehşetengiz bir açıklama getirmiş. Yani suçlu sizsiniz. Adam olmayacaksınız vesselam.

Şöyle Parisliler gibi nezih bir milleti olsaydı birilerinin, görecektiniz siz nasıl gazeteler, filmler yapacaklardı, nasıl romanlar yazacaklardı ya, Kadir beyin de muhtemelen Medineliler gibi bir ahalisi olsaydı, gösterecekti Medine nasıl yağmalanır, pardon Belediye Başkanlığı yapılır.

Birileri eşlerinin başlarının örtüsüne saldırdıkça, o başörtüsünden gayrı bir tek vasfı olmayan bir heyet palazlandı. Kompleks sistemlerin kendiliğinden nasıl organize olabildiklerini pek iyi bildiğim halde, bazen ortada müthiş iyi tasarlanmış bir kumpas varmış gibi geliyor bana bile. Şeyini ayakta yapabilmekten gayrı bir vasfı olmayanlar ile eşinin başörtüsünden gayrı bir vasfı olmayanlar milleti araya aldılar, top gibi oynuyorlar. Sel filan gibi afetler gündemi değiştirmese, her bir musibetin faturasını ahaliye çıkarmayı sürdürerek, gül gibi geçinip gidecekler.

Aç bıraktıkları insanlara dünyanın en kalitesiz kömürünü bedava dağıtırken akıllarına çevre mevre gelmiyor. Aklına çevre geleni de susturuyorlar bir güzel, “ne çevresi, millet donuyor” diyerek. Basiretsizlikleri, beceriksizlikleri, tedbirsizlikleri, doymazlıkları, vasıfsızlıkları birikip sel olduğunda, birden, en mesnetsiz çevre geyiklerine sarılmakta beis görmüyorlar ama.

Ayıptır, diyeceğim. Lakin aralarında kelimenin manasını bilen kaç kişi kaldı bilemiyorum.

Ne diyeyim, Allah hayatını kaybedenlere rahmet, geride bıraktıklarına sabır, hepimize akıl fikir ihsan etsin.

Cemalettin N. TAŞCI