Unutacaksınız, Unutmalıyız Zaten
Twitter hesabım yok, twitterin nasıl işlediği hakkında bir fikrim de yok. Anladığım kadarıyla birisi, yaptıkları hırsızlıkların Mecliste araştırılmasına mani olan şeylerin zafer ifadesiyle verdikleri fotoğrafın üstüne “olm ben bunu hiç unutmadım, unutmayacağım” yazıp twitlemiş. Altına başkaları, unutmayacaklarını iddia ettikleri, AKP denen rezil çetenin marifetlerinden misaller sıralamış (https://twitter.com/travisandtyler/status/994240129429594114). İnsan olan herhangi birinin, yani bu topraklarda yaşayan hemen herkesin içini bulandıracak bir koleksiyon çıkmış ortaya —ve anladığım kadarıyla uzayıp gidiyor.
İnsan olan herhangi birinin içini bulandıracak şeyler, AKP denen, neticede birkaç yüz bin kişiyi geçmeyen cürufun marifetleri. Onların mideleri yok malum, onlardan herhangi bir insanî reaksiyon göstermelerini bekleyemeyiz. Ama işbu cürufun hırsızlıklarını, uğursuzluklarını, insanlıksızlıklarını örtmek için “ama beka, dünya bizi kıskanıyor, asrın lideri” filan gibi şallarla örttükleri rezillikleri gördüğünde, sizi temin ederim, toplumun kahir ekseriyetinin içi bulanır/bulanıyor.
Koleksiyondan benim için nadide bir parça:
Fotoğrafın nerede çekildiğini bilmiyorum. Fotoğrafı ekleyen, hayatında yumruk sıkmamış olmanın acemiliğine dikkat çekmiş. Yumruk sıkmadan bu yaşa gelebilen insanların ülkesi bu ülke, onların dünyası bu dünya —hangisinin hangi partiye, neden oy verdikleri bahsi diğer.
Bizim meselemiz, memleketin insanları ve istikbali hakkındaki kararlarda, şu yukarıdaki fotoğrafta gördüğünüz insanların hiç hissesi olmaması/olamaması değil. Hatta kararları, bu insanların arasından yükselen cürufun vermesi bile değil. O cürufun şu fotoğraftaki insanlar tarafından denetlenememesi bile değil. O cürufun kendi aralarında, birbirleri tarafından denetlenememesi… Beyinsiz Evren ve omurgasız şürekâsının —“vakit kaybını ortadan kaldırma” hayaliyle— icat ettikleri nadide (!) sistem yüzünden, memlekette siyaset yapılamaz hale gelmesinin neticelerini yaşıyoruz.
Her ne kadar “unutamam” deseniz/desek de… Bütün bu rezillikleri unutacaksınız ve zaten unutmamız gerekiyor. Unutmamak, unutamamak insanı felç eder. Hayatı yaşanmaz kılar. Daha sağlıklı bir istikbalin inşası imkânlarını bloke eder.
Unutacaksınız ve zaten de unutmamız gerekiyor.
Ama şimdi değil. Hemen değil.
Kendisini Peygamber zanneden rezil zavallının, ona peygambermiş gibi muamele ederek milletvekilliğini, bakanlığını, ihalesini, şampiyonluğunu, rektörlüğünü garanti etmeye çalışan rezil zavallıların, 13 yaşındaki kız çocuklarına sarkma hürriyetini nihayet elde edebilecekleri hayaliyle gaza gelmiş “ulema”nın, hayatı birilerine koltuk değnekliğiyle geçmiş ülkücübaşı bozuntusunun kalibrelerini faş ettikten sonra… Bir daha bu ülkede kimsenin kendisini, o olmasa vatan elden gidecek, din elden gidecek filan gibi masallarla paketleyip rafa sürmesine imkân vermeyecek düzenlemeleri yaptıktan sonra…
Bütün bu yaşadıklarımızı unutmalı ve unutturmalıyız.
Bütün bu işleri de bir an önce tamama erdirmeliyiz elbette.