Yanıldım

“Taşları döşeyen üstünden geçemez” demiştim yıllar önce, “Başkanlığı getiren Başkan seçilemez” mealinde… Yanıldım.

“Çok aday tek adaydan iyidir” dedim hep. Yanıldım sayıyorum.

“Rakipleri ısırırsa Erdoğan kazanamaz” diyegeldim, yanıldım sayıyorum.

Bu seçim sürecinin özellikle başındaki iletişim materyali müthiş bir rezaletti, AKP adına… İletişim materyalinin bundan önce de kalitesi pek iyi sayılmazdı ama bu defa felaketti. “Bu dağınıklıkla acaba…” dedim bir ara. Yanıldım.

Daha böyle birçok şey…

Hepsinin açıklaması var ama zahmete değmez. Yanıldım, kabul ediyorum.

Esasında kendime biçtiğim rol tahmin yapmak değil, anlamaya çalışmak. Bazen “mecburen” tahmin yapmak gerekiyor, yapıyorum. Normalde her tahmin “şunlar şöyle, bunlar böyle olursa” gibilerinden bir yığın şarta bağlı. Onların dökümünü yapmaya pek fırsat olmuyor.

Ve daha mühimi, bir yığın malumattan mahrum olarak tahminde bulunmanız gerekiyor. Yanılıyorsunuz. “Neden yanıldım” diye düşünürken de, daha önce bilmediğiniz bazı şeyler öğreniyorsunuz.

Bu seçimde özellikle iki “noktada” yanıldım.

Birincisi Güneydoğu. Erdoğan değilse de AKP tahminimin çok üzerinde oy aldı. Ne kadarını “devlet” aldı, bilmiyorum. Aslında bölgede Erdoğan’ın oyu referandumdaki “Evet” oylarından düşük genellikle ama ben daha da ağır bir yenilgi bekliyordum. Bilhassa İyi Parti beklentilerimden çok düşük oy aldı.

İkincisi İstanbul. Erdoğan “Evet” oylarından 1,4 puan yüksek oy aldı. Ankara’da bu fark 2,72, İzmir’de 1,72 ama ben asıl İstanbul’a şaşırdım, çünkü diğerleri hakkında bir tahminim yoktu ama İstanbul’da ciddi bir gerileme beklememe yol açacak kadar malumata sahiptim. Adana’daki durum da açıklamaya muhtaç, “Evet” oylarından 10,78 puanlık bir fazlalığı var Erdoğan’ın. Sadece bu dört ildeki ekstralar, seçimin ilk turda bitmesi için gereken oyun üçte birinden fazlasını açıklıyor.

Bu defteri böyle kapatalım da işimize bakalım. Seçim değil, siyaset konuşmaya yani…