Mahçupyan Serbestiyet’te saçma sapan bir yazı yazdı. Berktay onu ciddiye almış, eklemeler ve eleştiriler yapmış. Böyle eğleniyorlar besbelli, elleşmeye gelmez. Batı nedir? Kolonyalizm? Aydınlanma? Bilim? Sanat? Sömürü? Zenginlik? Çoğulluk? Çoğulculuk? Tek tipleştirme? Despotizm? Demokrasi? E evet, hepsi ve daha fazlası? Batı kimdir? İspanya mesela, Batı’ya dâhil mi? Eğer öyleyse, mesela bilim tarihinde ne kadar eşelenmemiz
Güneç Kıyak T24’te hafta sonları fizik hakkında yazılar yazıyor —hoş bir motivasyona sahip olduğu anlaşılıyor. Hidrojen, oksijen ve karbon atomlarının tarihçesini anlatıp demiş ki, “Onlar, biz doğmadan milyarlarca yıl öncesinden geldiler, bizimle hayat buldular, bizden sonra da var olacaklar: Belki başka bir galakside, belki başka bir canlı yapının içinde. Yani, atomlarımızla evrende hep var olmaya
Berktay’a üzülmeyi sürdürüyorum. Ama kendi açımdan seviniyorum, çünkü bazı şeyleri dile getirmeyi fena halde kolaylaştırıyor Berktay’ın halleri (alıntılarda imlaya dokunmadım). “Oysa Kavimler Göçü büyük bir hendek, hattâ bir uçurumdu gerçekten. Birinden diğerine evrimci bir geçiş söz konusu değildi” demiş. Duby’i okumadım, Berktay’ın anlattığı şekliyle hadise nasıl olmuş? Avrupa denen coğrafyada Roma düzeni varmış. O düzenin
Türkiye tarihi bir yol ayrımında. Yol ayrımı demek, adı üstünde, şu yana giderseniz şöyle, bu yana giderseniz böyle bir istikbaliniz olacak demek. (Devam etmeden vurgulamak gerekiyor ki, Türkiye bu yol ayrımına şimdi gelmedi, bir süredir burada oyalanıyor. Ve ilaveten, yol ayrımında olan sadece Türkiye değil, bölge ve dünya bir yol ayrımında. Yani Türkiye’ye has bir
Emre Erdoğan önümüzdeki seçimlerin muhtemel neticelerine serinkanlı bir biçimde yaklaşan hoş bir yazı yazmış. Siyaset ve siyasetsizlik hakkında demeye çalışıp diyemiyor olduklarımı bir defa daha ve başka türlü söylemeye teşvik etti beni. Ama önce… Anlaşılan o ki öğrencilerine “neden sosyal bilim yapıyoruz” diye sorup “belirsiz bir dünyada belirsizliği azaltacak modeller geliştirmemize yarıyor” basitliğinde bir cevap
İmam Binali Yıldırım için dua etmiş, cemaate “âmin” dedirtmiş. AKP’ye oy veregeldiğini bildiğim birkaç kişiyle sohbet ettim. Lafı mevzua getirdim, mevzuu nasıl anladıklarını, nasıl meşrulaştırdıklarını anlamaya çalıştım. İmamın tutumunu meşrulaştırmak için fazla çabaya, cambazlığa ihtiyaçları yok gibi görünüyordu. Camiye gidenler zaten onlardı. Duaya inananlar da zaten onlardı. Yıldırım’ın kazanmasını istediklerine göre… Camiye gitmeyenlere ne oluyordu?
